Sen olmasaydın,
aynı tren, aynı güzergah seferi çekilmezdi,
soluk yüzlü havada.
geri istediğim cenazem gibi,
o sabah ve aynı yorgunluk gecesinin balkonu.
elimde, sol elinin devrimciliği,
öperek ve koklayarak.
geçiyorduk,
ağaçlar ve direkler devriliyordu yansımana.
aynı tren, aynı koltuk ve aynı içtenlik gecesi,
göğsümde uyuyordu kanlı bir kurt.
göğsüm alabildiğine kurt ini.
kahveni soğutmadan içerdik bu sefer,
maalesef mutluluk ağır aksak,
küçük mutluluk fotoğraflarda kalmış.
Kayıt Tarihi : 27.3.2020 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!