İçimde bir dünya güneş çok uzakta, ay karanlık..
Yokluğun zemheri, ben çıplak ve kimsesiz
yıkık dökük bir kentin duvarlarına gömüyorum bakışlarımı;
deniz çok uzakta,
yakamoz kararsız bir çizgi..
Korkutuyor ıssızlık..
Beni bu ıssızlık boğacak,
ellerini boynuma dolayıp kesecek nefesimi..
Üstüme kara bulutları örtecekler Anne
ama ben, yıldızları görmek istiyorum..
Jan Çetinkaya
Kayıt Tarihi : 2.3.2018 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!