Trabzon'um Şiiri - Muhammet Ayaz Göler

Trabzon'um,
Anlatamıyorum seni
Boynunda bir gerdanlık
Sahilinde bir gülüş
Doyulmuyor mis kokuna,
Yürüyor insanlar
Dağında taşında yaylanda.
Hoştur tulum, kemençe sesi
Hele bir horon tepmesi
Sevgi hoşgörü sende
Şehzadeler şehri
Trabzon'um.

Aşık oldum sana
Hamsi koy ekmek arasına,
Boya beni yeşil rengine
Yüzeyim serin sular içinde
Çay içeyim fındık bahçende
Tereyağın tadından gelircesine,
Maçkadan Tonyadan sırasıyla
Ne senden ne insanından
Vazgeçerim şehirler güzeli
Trabzon'um.

Gez gez bitmiyorsun
Hasretimsin doyum olmuyorsun,
Her ne kadar sarılsam sana
Dersin, deme uşağum bana,
Bulamam senin gibi bir diyar
Gönlüme oldun sevdalı bir yar
Ben ise içinde bir bahtiyar,
Özüm sen memleketim sen
Karadenizin incisi
Trabzon'um.

Eskidir izin, tarihin
Dört bir yanda âlimlerin
Beşikdüzünden Of'a doğru izlerin,
Düzköy, Köprübaşı, Akçaabat'a
Bitmez gelen gidenin,
Sümeliya Manastırından, Uzun Göl'e
Uçan bir güvercin,
Anlatmakla bitmeyen bir efsanesin
Trabzon'um.