Toz Toprak Şiiri - Hasan Hüseyin Kavran

Şimdi bu şiirler bir sır gibi saklanacak
Ne sen bileceksin ne de dostlarım
Ben üzülünce kadehlere sarılmam
Yanarım öfkeyle gövdemi yakarım

Sana rastlamam gerekir yabancı yerlerde
Üstüm başım toz, belki perişan halde
Gök kararır o gece, toz toprak yerde
Şimdi sen nerdesin ben nerde

Bir ses geliyor bilmediğim bir yerden
Hep senin sesinle konuşuyor gibi
Adımı fısıldıyor parçalıyor hevesimi
Her adımda daraltıyor bu nefesimi

Bataklıklarda aynı yüz ince ve kesik
Ben çok gördüm bataklığa koşanları
Elimle bir bir saydım pembe yalanları
Şimdi örtünür üstüme kül siyahları