TÖVBEM İSYANIMDAN ÖnCEDİR TANRIM

Bir İsyanım var sana ey yüce Tanrım
İpin Uzun diye hep yakınırım
Sen bilirsin sen Kadirsin bilirim
Zalimlerin zulmünü hep uzatırsın

Bırakın dersin hep ne yapacaklar
Mümin kullarını hep yakacaklar
Maskeleri düştü! Utanmayacaklar
Sen Onları bir kalemde silersin

Bizim sabrımız az bitti tükendi
Kötülerin açık oldu her fendi
Haksız olan haklıları hep yendi
Elbet bir gün cezaları verirsin

Tükendi mecaller takat kalmadı
Yaşam denen hayat bizde durmadı
Zalimlerin elbet zulüm maksadı
Sen Ki niyetleri elbet görürsün

Kul Olduğun unutuyor Zalimler
Onlar ki meczup sözde müminler
Sana bir eş bir şirk söyler oldular
Namaz niyazları Yalan bilirsin

Ben isyan ederim Tövbem en başta
Dayanmıyor gönlüm Kardeş savaşta
İnsana kıymak Yok! Her inanışta
Mazlumlara kıyanları görürsün

Ortada Evliya Kalpte Eşkıya
Bilmezler mi? Kalmaz onlara Dünya
Güya inanırlar Allah Tanrıya
Onların Kalbini sen hep görürsün