Tövbeliyim Şiiri - Dilara Aks

Tövbeliyim deniz kıyısında gönlümde yelken açmaya
Masmavi denizle masmavi gökyüzünün engin sularında dolaşmaya
İkisi biraradayken bulutlar ne yapacaklar
Ne güne duracaklar nasıl tek başlarına kalacaklar?

Gölgemi ya da ruhumu şahit yazarım
Kara bulutlar gelirse çaresiz gölgemi
Beyaz bulutlar gelirse ruhumu teslim ederim
Tövbeliyim umudumun yolunu kesip canımı kusturmaya.

Bir kayanın üstünde mektubumu yazıyorum gençliğimin
Söyleyecek ne fırsatlar var susmak bize lazım değil
Dalgalar ne yana dönsem hep yüzüme doğru vuruyor
Dövmeyin beni dalgalar
Adım bilinmezliğe doğru giderken
Yalancı bir şehrin kölesi yapmayın beni!

Ben içmek istiyorum yudum yudum sevgiyi
Susadıkça içmek..
Zehirde olsa
Bal da olsa
Sevgi sevgidir...

Tövbeliyim beni şarap yerine içmek isteyenlere
Kan kırmızı olan gözlerimle bakıyorum hep onlara
Doğanın türküsü olup
Sonra kendi hayatımın şiiri olacağım
Kayalar birden tahtlaşacak gözümde.
Suyum susadıkça gelecek önüme
Ben bu hayatın misafiri olabilirim şimdilerde
Gelecek de başrolü kapacağım
Dünya huzur bulsun
Çaresizlik yok olsun
Düşmanlık tarih olup kazınsın
Ve yalnızlık Allah'a mahsusdur diyenler söylediklerine uyup
Can bulsun diye...!

Tövbeliyim denizin tuzunu içtim mi tükürmeye
O tuzla kavrulacağım
Ne pişman olsun dilim
Ne de ektiğini biçsin kalbim
Sadece yaşamı gerçek görüp gerçekten yaşamak
Yaşlanmak için...
Tövbeliyim çöllerde kapanıp acı çekmeye

Haydi dünyam hızlıca dön
Tövbeliyim korkup ürkmeye
Yanlış doğru olmaz
Doğru yanlış olabilir
Bir kere yanılma payı vardır sende güzel hayat!
Ama ben o bir kereyi de yaşamadım
İzin ver
İzin vermeliyim
Yaşayıp da yaşlanmaya...
Tövbeliyim küflenmiş,
Eza vermiş dünlere
Umutla beklemeliyim bu dakikadan sonra.

Belki cefalı bir yarın bekliyor beni
Tövbeliyim bugünü dün,
Yarını da bugün sanmaya...