Yüreğimi kemiren özlemin,
Kadere duyduğum öfkemi arttırıyor.
Zor tutuyorum kendimi,
Kollarına atmamak için.
Ağlayamam sanmıştım ve şimdi ağlıyorum...
Rüzgar geçti gözlerimden,
Kendimi kuytu ve karanlık yollarda buluyorum.
Şaşkınlığım beton duvarlarda gizli,
İçtiğim her sigara,
Başından sonuna kadar sen kokuyorsun.
İçimdeki şeytana, tek başıma meydan okuyorum.
Ateşli geçen soğuk savaş askerleriyiz,
Sen ve ben.
Yorgun bedenler, ayağa düşmüş organlar ve
Pusudaki sessizlik...
Tövbekar ettin beni felek
Tüm yaralarımı dikiyorum ilmek ilmek...
Kayıt Tarihi : 15.12.2004 00:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ama neden yara açılır ki bu kocaman yürekte?
TÜM YORUMLAR (1)