Totem Şiiri - Derin Akkurt

Ömrümüzün sonbaharında buluşsak:
Yalın ayak, hayat dolu...
Akasya ağacının altına bir ak çadır kursak:
Madem ömrümüzün son durağı;
Bu çadır, bu ağaç cihandan ırak...
Çadırda biz; dünyevi yüklerden arınarak,
sadece var olsak göğe karışır gibi...

Ateşi közden, sesi rüzgardan alsak.
Geceleri yıldızları avuçlayarak teker teker saysak.
Hayat denen kervan geçse de uzaktan;
şafak söktüğünde çadırı toplamasak,
kalakalsak oracıkta mihrap niyetine.

Sonbaharın mihrabında uyansak,
hesaba katmasak geçmiş yılları, eski anıları...
Ortak bir paydada sıfırdan başlasak...