Torunum Zeynep ıv Şiiri - Gazi Küçükgiller

O Benim servetim, hem nur'i didemdir,
Has bahçemde biten, nadide fidemdir,
Hayatımı anlamlı kılan, uğur ve kademdir,
İçmeden mest'im, O benim meyim, bademdir.

Zeynep'in Bence yoktur menendi, eşi,
Hakk'ın cemaline nişandır hilal kaşı,
Önemsizdir Benim, altmış üçüncu yaşı,
Yalansız, riyasızım, aşk'ı niyazımdır.

Sevgi ve saygı insanlığın kadim kuralıdır,
Hayatımın kalan kısmı, O'nunla doludur,
Dedesi garip ve hakk'ın kemter kuludur,
O Hakk'tan, inşallah Hakk'ta ondan razıdır.

Bazen 'baba', bazende 'bade' der Bana,
Badice yürür, bir o yana, bir bu yana,
Karşısında, yaşlı yüreğim nasıl dayana,
Ya Rab; al ömrümden birazını ver O'na.

O Bir ilahi mucizedir, tazeciktir bedeni,
Her zaman mis'ler gibi kokar O'nun teni,
Kocadığından unutma yavrum, dedeni,
Gayipten mi? Çocuk kim Paklıyor seni,

Sevgi Hakk vergisidir, Önünde durulmaz,
Gönülden gönüle bir yol gideri görülmez,
Mikyası orantısı yoktur, o bölünmez,
İlahidir ey gafil, ona dizgin, palan vurulmaz.