Torunlarımın sorusu Şiiri - Yılmaz Sarper

Vapurlarla giderlerdi eskiden.
Yük vapurlarıyla, yolcu vapurlarıyla.
Yüreklerinde umutlarla, sevinçli, şen şakrak giderlerdi.
Kocaman bir giz'di memleketi bırakıp gitmenin acısı
Kimse, kimseye anlatmazdı.
Vapurlarla giderlerdi ya; Benim gözlerimde nedense
Dumanlar içinde,
Yürek parçalayan düdükleriyle kara trenler...
İstikamet: Londra.
Ve 'Londra sokaklarında ağlar gezerim' şarkısı düşerdi dudaklarına
Daha varmadan Londraya...

Şimdi vapurla gitmiyor kimse.
Uçaklarla gidiyorlar artık.
Sürülerce,
Yana yakıla,
Binbir kahırla,
İsyanlar içinde,
Belki dönmemecesine.
Her biri havada asılı kalmış birer tokat,
Namluda sıkışmış kurşundur.
Ve silindi artık
Benim gözlerimdeki kara trenler de...
Ne duman kaldı
Ne yürek parçalayan o düdükler.
Ben acılı,
Ben mahzun,
Ve kafamda zonkluyor torunlarımın sorusu:
'Dede sen ne yaptın? '...