TORONTO/KANADA
Bazı soğuklar içten gelir.
Dişarda keskin bir soğuk esiyor.
Toronto eksi yirmibeş derece.
Ayin mor ışığı
buz tanecikleriyle bezenmiş
camdan içeri sızıyor.
İçimde ağlayan çocuk
buz tutmuş cama usulca yüzünü yaslıyor.
Hayal ediyor seni.
İri gozlerine fosforlu bir
parıltı bırakıyor.
Boynuna sardığın pembe atkı
sana cok yakışıyor.
Ağaçları, çiçekleri düşünüyorum.
Hiç solmayan çiçekler açıyor,
yıl boyu.
Biliyorum cennette ne yaz, ne de kış var.
Cennet!
Umut Engin Deniz
Kayıt Tarihi : 5.7.2008 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hislerinizden emin
en uygun bir zemin.
toronto da kış galiba
biraz vehim.
bir dostum olan özge ablam
her yaz sonu gelir
torontodan.
anlatır bize uzak diyarları
vahşi kalmış çayırları.
eski yerlilerin hayatını..
eşi müzik öğretmeni.
dedeleri yerli olandan
asyalı anne birleşimi.
ingiliz usulü kanada lehçesi.
kardeşim
sende güzel etkili anlattın
sevgini, sevgilini, sevdiğin yerleri.
selam duyuyorum kalemi tutan yüreğe.
ışığımızdan hürmetler..
umut dolu engin yüreğinize......
TÜM YORUMLAR (1)