Töre Kan Davası Aldı Canını

dağın yamacından çığlık duyuldu
bir acı feryadı yürek haykırdı
henüz yaşanmamış taze bahardı
sonbaharda kalmış gibi sarardı

bir başaktı tarlalarda ekinde
serpilip saçılacaktı yakında
mermiler namludan bir bir çıkanda
bir lokma ekmeği kalmış çıkında

inancını değeriyle yaşardı
gönüllere tatlı serin yağardı
bir mermi canını yakıp kavurdu
aldı bu dünyadan onu savurdu

kölecioğlu diyor sordum öğrendim
töre kan davası canın almıştı
o doğmadan daha önce olmuştu
görmediği atasından kalmıştı
anlamadı gelip onu bulmuştu

Ahmet kölecioğlu 1995