İnce ve narin ayakların ucunda
Süzülüp giden o güzelim kadınlar
Keşke yere daha sağlam bassalar
Sırık gibi uzun topukların üstünde
Cambaz kesilir zavallı ayaklar
Sanki ha düştü ha düşecek gibiler
Güzel başın cezasını ayaklar çeker
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta