Topraktayım (narin) Şiiri - Fatma Koştan

Topraktayım (Narin)

Okulun çocuğu
En eskim gözlerimdeki gülüş...
Hiçkimse artık kalbiyle konuşmuyor.
Arkadaşlarım bensiz oynuyor...
Suç işlemedim...
Canım kayıp!!!
Çok mu güldüm de korktular?
Sayfa sayfa haber oldum...
Yazın, okuyun...
Sanmayın ses geçirmez topraktayım...
Sesim oyununuzu bozar.
Güneşi bol bol görmeden dereye gömülmez,
Çocuklar...
Bile isteye çürütülmez Narin'ler...
Daha dokunmadım aya, yıldıza...
Bırakın dilinizi kalbinizle konuşun.
Yanıma gülüşümü, oyunumu almadım.
Armağanım olsun çocuklara.
İnsan gömülünce aynı yaşta kalır.
Siz sevmeyi öğrenin çiçek olur, böcek olur gelirim.
Kelebekler bizden olsa da sesiniz sesim
Unutmayın unutturmayın...

Yaprak Fatma Kostan 11 Eylül 2024