Topraklar Gülüyor Bahar Gelince

Çiçekler açılır yeşerir bağlar,
Karlar erir sümbül bürünür dağlar,
Dereler su dolar aşk ile çağlar,
Topraklar gülüyor bahar gelince.

Göçmen kuşlar döner ahenkle uçar,
Çiğdem meydan okur nergis yer seçer,
Yamaç tarlaların gülleri açar,
Cana can geliyor bahar gelince.

Köyümün pınarı coşkulu akar,
Yeşerir çayırlar diz boyu çıkar,
Çiftçi baba yazlık tohumlar eker,
Huzuru buluyor bahar gelince.

Yazı, yaban coşar bizim ellerde,
Bülbüller şakırdar gonca güllerde,
Türkü, şarkı sesi düşmez dillerde,
Söz ilham alıyor bahar gelince.

Çoban kavalını çalmaya başlar,
Sanki duyar onu dağ ile taşlar,
Hüzünle gözünden dökülür yaşlar,
Aşk ile çalıyor bahar gelince.

Yalçın kayalara kuşlar tünüyor,
Her yanımız bir cennete dönüyor,
Yazlıkçılar yaylalara konuyor.
Kuzular meliyor bahar gelince.

Kaysı çiçek açar beyaz bürünür,
Süzülerek gelin gibi görünür,
Dallar sarkar duvak yerde sürünür,
Beyaza beliyor bahar gelince.

Bağban budamaya başlar üzümü,
Âşık Kaya’m sevinç kaplar özümü,
Kırların ahengi bürür gözümü,
Gözlerim dalıyor bahar gelince.