Usul usul düşer yağmur toprağa
Bir koku sarar dört bir yanı
Ölümü hatırlar insan bir an
Toprak çeker bedenini
Bir korku belirir yüzsüz yüzünde
Ölüm korkusu
Ayrılık korkusu…
Yağmur, usul usul düşer toprağa
Efkar tüter buram buram
Geride bıraktıkların
Bırakacakların geçer aklının bir ucundan
Bir uçtan öbür uca uçar martılar
Göğün endam-ı şerefesinden geçer yaşanmışlıklar
Bir Film şeridi gibi
Şeritler çekilir önüne
Siyah bir perde iner gözlerine
Kararır dünya
Yapayalnız kalırsın, bir sen olursun seninle
Ağıtlar yükselir göğe
Dualar edilir ardından,
Toprak, toprağı çeker
Usul usul düşer bedenin toprağın koynuna
Kapılar kapanır yüzüne
Üzerinde bir ağırlık…
Artık bir sen varsındır
Birde hasbi hal etmeye gelen iki dost…
Kayıt Tarihi : 15.2.2008 02:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insanın bazı anları vardır ki ölümü,ayrılığı düşünmemesi imkansızdır.benimde o anları düşündüğüm anlardan bir anda yazdığım bir şiir...
DAHA DÜŞÜNECEĞİN O KADAR GÜZELLİK VARKİ,,,,,,,,
SEVGİLERİMLE
TÜM YORUMLAR (1)