Geldik Adem ile Havva’dan,
Mayamız karılmış topraktan.
Tüm canlıları doyuran,
Onları koruyup kayıran.
Zalimlerin gözünü,
En sonunda doyuran.
Uğruna can veren şehitleri,
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
'Geldik Adem ile Havva’dan,
Mayamız karılmış topraktan. '
Nereye baksak hammaddesi çamur. Şu an parmaklarımın dokunduğu klavye, karşımdaki monütör, çevremizdeki canlı-cansız varlıklar...
Canlı dediklerimiz de birer makine ya da robot gibi görevlerini aksatmadan hile ve hırsızlak yapmadan, yalan söylemeden görevlerini yapıyorlar.
Biz insanlar farklıyız. İster bedenimizin istek ve arzularına göre aklımızı kullanırız, ister aklımızın yolunda bedenimizi kullanırız. Tıpkı vitesi boşa alarak aşağıya doğru frenle inen acemi şoförle çeşitli maharetle çetin yollardan tırmanan usta şoför gibi.
Sadece iki satırınız beni buralara götürdü. Gerisini de başka arkadaşlara bırakayım.
Selam ve sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta