Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
'Geldik Adem ile Havva’dan,
Mayamız karılmış topraktan. '
Nereye baksak hammaddesi çamur. Şu an parmaklarımın dokunduğu klavye, karşımdaki monütör, çevremizdeki canlı-cansız varlıklar...
Canlı dediklerimiz de birer makine ya da robot gibi görevlerini aksatmadan hile ve hırsızlak yapmadan, yalan söylemeden görevlerini yapıyorlar.
Biz insanlar farklıyız. İster bedenimizin istek ve arzularına göre aklımızı kullanırız, ister aklımızın yolunda bedenimizi kullanırız. Tıpkı vitesi boşa alarak aşağıya doğru frenle inen acemi şoförle çeşitli maharetle çetin yollardan tırmanan usta şoför gibi.
Sadece iki satırınız beni buralara götürdü. Gerisini de başka arkadaşlara bırakayım.
Selam ve sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta