Toprağın sesi Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Dinle, kulak ver derinden,
Toprağın kadim sesine.
Binlerce yıllık birikimden,
Fısıldar ruhun içine.
Ataların kanı sinmiş,
Her zerresine, her taşına.

Şehitlerin ahı dinmiş,
Yaslanmış ulu başına.
Dinle, kulak ver derinden,
Toprağın kadim sesine.
Binlerce yıllık birikimden,
Fısıldar ruhun içine.

Ataların kanı sinmiş,
Her zerresine, her taşına.
Şehitlerin ahı dinmiş,
Yaslanmış ulu başına.

O ses ki kök saldırır,
Yıkılmaz bir çınar gibi.
Yiğitleri doğrultur,
Bu toprağın sahibi gibi.

Hayatın sırrı onda gizli,
Ölümün dingin türküsü.
Ezelden ebede izli,
Varlığın kutsal örgüsü.

Bir çağrı var o seste, duy!
"Koru beni, ben de seni."
Bereket onda, onda soy,
Onda gizli yarın, dünü.

Bastığın yer sadece taş değil,
Bin destan uyur koynunda.
Eğil de dinle, sakın geç değil,
Akar damarlarına o anda.

Toprağın sesi bir yemin,
Hem ana, hem yar, hem yoldaş.
O sese sadık kal, emin ol,
Yenilmezsin, ey kahraman kardaş!