Toprağın sesi ... Şiiri - Erkan İnce

Gökyüzü sabahı,sessizce örerken
Bir kuş kondu çatlamış dala.
Rüzgâr,eski bir masal gibi,
Anlattı kendini yapraktan yaprağa

Göz göze geldim bir çiçekle,
Henüz açmamıştı ama bekliyordu
Toprak,sabrın en koyu rengiydi,
Su,ona usulca şiirler fısıldıyordu.

Dağ, kımıldamadan düşündü dünyayı.
Kar,omzunda beyaz bir yük.
Güneş eğildi gölgeme doğru,
Ve bana sanki birşeyler sordu.

Orman sustu birden, belki dinliyordu.
Bir ağacın içinden geçen zamanı.
Belki de doğa,hep böyleydi;
Konuşmazdı ama anlardı insanı.