Öfkenin rüzgarında yankılanan çığlık,
Zamanın kirli akışında kaybolan umutların ışığı.
Sözde özgür, özde tutsak insanlar,
Kafeste öten kuşlar gibi, kanatları kırık hayaller.
Gökyüzünde dolaşan uçsuz bucaksız yalanlar,
Yeryüzünde sürüklenen kırık dökük duvarlar.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta