TOplumsal Cinnet Şiiri - Kemal Tekir

İstanbul’da,Güngören’de,
Hain terör eyleminde,
Ölenlerin acısıyla,
Yas tuttuğumuz sırada,
Konya’da çöken binada,
Öldü gencecik canlar da.
İzinsiz,ruhsatsız binada,
Kuran kursu açanlara,
Bunlara göz yumanlara,
İhmalkar sorumlulara,
Verilse en ağır ceza,
Giden gencecik fidanlar,
Geri gelir mi acaba?
Derken acı bir haber daha,
Yayıldı bütün yurda,
Binlerce hektar orman,
Yanıyordu Antalya’da,
İhmal mi,sabotaj mı?
Henüz belli olmasa da.
Yandı diri diri orada,
Ahu gözlü ceylanlarla,
Yılanlar da,çıyanlar da,
Yurdumuzun ciğerleri,
Yandı,kül oldu orada.
Hemen ağaç dikilse de,
Yanıp kül olan yerlere,
Belki de elli senede,
Gelir eski haline.
Benzer olaylar önceden,
Yaşandı da defalarca,
Benzer olayların tekrar,
Yaşanmaması adına,
Bireysel ve toplumsal olarak,
Yeterince çalışıp ta,
Önlem aldık mı acaba?
Acıları duya duya,
Kanıksadık mı acaba?
Çok mu bencilleştik yoksa,
Bana dokunmayan yılan,
Bin yıl yaşasın sözünü,
Sindirerek ruhumuza.
Aşırı rant hırsı mı yoksa,
Sebep olan olaylara.
Toplumsal olarak bizler,
Cinnet mi geçiriyoruz yoksa?