Topal Necati Şiiri - Adnan Yeşiltaş

Yılanın sevmediği ot
Burnunun dibinde biter misali
Dün pat diye karşıma çıktı Necati.

Elinde küçük bir poşet
Hafif topallıyor gibiydi
Sezonu erken mi kapattın dedim
Yazlığa geri döneceğini söyledi
Sol bacağını gösterdi incittim galiba dedi.

Necati ardından ekledi
Buralarda nasıl yaşıyorsunuz
Hayvanat bahçesi gibiymiş İstanbul
Bacağı ağrımasaymış gelmezmiş
Zaten yaz kış Geyikli ’de gezecekmiş.

Sol dizini göstererek çekmiş dedim
Anlamadı ney çekmiş diyerek sırıttı
İt oğlu it hala yazlık kışlık havasında
Çokta sıcak havasız diyerek enseyi sildi.

Görgüsüze mendil verdim izledim
Önce burnunu sildi sonra gözlerini
Ardından yağlı terli ensesini
Peçeteyi buruşturdu fitil yaptı
Dur Necati ben gidince yaparsın dedim.

Beşiktaş’ta cadde ortasında
Burnunu temizleyecek benden sonra
Vay hayvan vay…
Diyorsunuz değil mi?
Aynısını ben de dedim.

Sol ayağın çekmiş dedim
Ne çekmesi incittim galiba dedi
Balığa çıkıyorlarmış öylesine hani
Yoksa her akşam sahildeymiş
Gelirsem bana da yedirip içirecekmiş.

Geyikli güzel yermiş
Zaten hep tanıdıkmış
Eski tanıdık yoldaşlarmış
Yaz-kış çoğu orada yaşarlarmış.

Zorunlu olmadıkça
Kimse gelmek istemiyormuş İstanbul’a
Seçim meçim olunca hani
Delege falan işleri
Delege geçimleri !..

Necati hala canlı diri
Seçim filan deyince açıldı gözleri
Sence ne olur diye yokladı beni
Şairim ben anlamam dedim
Tanıdığın vardır bir oy bir oydur.

Meğer tilki oy için gelmiş
Ayak ayak bahaneymiş
Yazlıkta strateji belirlemiş
Numaradan topallayarak gelmiş.

Çarşı’da epey içince
Hüsamettin’e demiş
Sonradan öğrendim
Bileğimi kemirdim…
Pes dedim.