Tomurcuk Şiiri - Efe Ay

Bir gün.
Son yaprak döküldüğünde takvimlerden
Ve unutmak anlamını yitirdiğinde,
Bir uçurtma olup uçuver çocukluğumdan
Zaman.
Zaman ki peşine düşsün.

Salıver ellerinden
Yükselen göğsünde bir akşamüstü batsın,
Sen ki artık geçmişinle bir yarasın
Sokaklarında dizleri kanayan çocuların var
Gökyüzünde vurulmuş kuşların
Sen ki bembeyaz bayraklarınla
Kaybedilmiş savaşsın.

Hatırla
Unut
Ve söyle bana hatırlamanın nasıl bir his olduğunu
Saklanmış çocukluğum gözlerinden fırlayıversin
Dudaklarının kenarından bir anne filizlensin
Sen ki,unuttur kendini bana.