Tolga Saygılı Şiirleri - Şair Tolga Saygılı

Güzel güzlüm gamze yanaklım
Bu ayrılık aldı beni kalmadı aklım
Kapattım kendimi kapılar ardına ölüden yok farkım
Meger ben seni ne çok sevmişim anlamamış zavallı aklım

Şimdi görsen beni tanımasın hatta inanmassın

VAZ GEÇEMEM Kİ



Sevgilerin,en güzeli doğsun yüreğime
Sevgilerin, serpilip, yağmur gibi yağsın üzerime

Yaşıyor mu yum ? bilmiyorum
Sensizlik canıma okuyor
Gözyaşlarım sel oluyor
Sensizlik ÖLÜM halimi kimse anlamıyor

Sevdanın en karasını yaşamaktayım

bak dizlerime çöktü sen gelmeyince
sevdiğin siyah saçlarım kar beyazım oldu
senin ellerini tutmak umutuyla bekleyen ellerim titrer oldu
yollarını gözleyen gözlerim artık görmez oldu

neredesin ey güzel yarim dön gel artık

^^ BEN GÜZELLİĞİ SENDE GÖRDÜM^^

Bir gerçek var oda sensin
Bir gökyüzü var oda sensin
Hayata dair ne güzel varsa sensin
Ben güzeli gülen yüzü sende gördüm.

kar yagmış dağlarıma sis bulutlar doluşmuş etrafına
görünmez oldu sevdam yüksek tepelerde
umutlarım karışmış yüce dağlaın sisine dumanına
haykır sam duymaz bagırsam olmaz uçurumun kenarında

senin için yükseklere en yükseklere çıkacam

baksana buralarda sen olmayınca
baharlar da bile çiçekler açmaz oldu
anla artık yüregim kan doldu kan
sabrım sabrımı aştı yürümez ayaklarım yüce dağları aştı

artık ne bir mektup ne bir haber gönderiyorsun

sırlarkapısında sır olup gittin
gökyüzünde bir kuyruklu yıldız gibi
denizlerin derinliklerine batmış
denizyıldızı gibisin ben nerede sen neredesin

ne gittiğin yerden nede oldugun yerde

gezerim köşelerde sessiz sessiz
tek arakadaşım içimdeki yanlızlık
güneşi olan günler bana küskün
baharda açılan çiçekler bana darğın
yürek argın kalbim darğın ben yanlızım

sensiz firarlarda ruhum
acılara meğilli her günüm
yokluğunla yoğurulmuş hamurum
her göz yaşım aktığında
her damlasında
her hıçkırığımda