Düşünüyorum, seni
Gözlerini
Çınlatmak istiyorum kulağımda
Güzel sesini
Özledim her şeyini
Özledim seni
ya ben seni sevemedim
ya da sen sevmelerim olamadın
kimse anlamadı derdimden
kimse ilaç olmadı masum gönlüme
Bilinmeyen bir duygu var içimde
Elime avucuma sığmayacak kadar küçük
Rengini kalbimden damlattım avuçlarına
Rızasız kopardım belki gönlündeki gülü
Ama aşkın içimde dünyalardan bile daha büyük
bir can, bir hayat, bir bitiş
son perde, veda sahnesi
gidiyorsun demek
bir mucize olsa ve...
gitmesen...
Yazmak istedim, destan dediler
Anlatmadım belki nazar değerdi
Uzanmak istedim, uzak dediler
Korktum belki başım göğe değerdi
Seviyorum dedim, deli dediler
Utandım, belki başını yere eğerdi
Her şey gözlerinde başlamıştı
O gözlere kuracak cümle bulamadım
Sonra pamuk gibi ellerin vardı
Onlar sanki ilkbahardı
Dokunduğun her yerde çiçekler açardı
Şimdi her eve geldiğimde
Kapıyı sanki sen açacakmışsın gibi hissediyorum
Öyle bir heyecan sarıyor ki beni
Sonunda düşlerime yeniliyorum
Sen şimdi bir erkek çocuk bekliyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!