Bunalıyorum, yine tıkanıyorum,
Başımı dertten alamıyorum,
Ah bir affetsen beni sevgilim,
İnan ki seni çok seviyorum...
Ben bir çıkış yolu bulamıyorum,
Kara gözlüm, gül dudaklım,
Her an sendedir aklım,
O ne güzel bakış öyle,
Bende kalmaz, gider aklım.
Saçlarını tutabilsem,
Gelemem ki dağlar engel,
O upuzun yollar engel,
Daha fazla yaşayamam,
Kalbimdeki yara engel.
Diyorsun ki unut beni,
Akçay’da bir akşamüstü,
Güneş batmak üzereydi,
Aklıma gözlerin düştü,
Kalbim duracak gibiydi.
Akçay’ın suları soğuk,
Yoksun artık, gittin,
Hiç olmadın ya zaten!
Yine kaçıyor son tren,
Sen gittin, bense bittim...
Hani saçların, gül kokun,
Bekle beni geleceğim,
Birgün geri döneceğim,
Kim ne derse desin,
Yine seni seveceğim!
Korkma seni terketmedim,
Kara gözler yakar geçer,
Kalbim durur aklım gider,
Bu ruhum hep seni özler,
Nerde kaldın ey sevgili!
Gözlerim yollara daldı,
Deniz sakin, durgun dalgalar,
Hafif hafif esen bir rüzgar,
Ufak bir tekne yaklaşıyor,
İçinde dağ gibi umutlar!
İşte bu benim umut teknem,
Sahile vuran dalgalara baktım,
Her yok oluşta sanki ben vardım,
Her yeni doğuşta başka bir umut
Gözlerim ıslandı, uzağa daldım!
Nerdesin birtanem, yalnızım şimdi,
Yüce dağların zirvesindeyim,
Şarkılarım yine seni söyler,
Yaşlı bir ağaç gölgesindeyim,
Kalbim yalnız seni, seni özler.
Bu sahil, deniz nasıl da sessiz,
-
Neslıhan Demırbaş
Tüm Yorumlarkaç yaşındasınız? çok genç bir elektriğiniz var...