Tokalı Ceylan Şiiri - Şiir Metafizik

Avuçlarında çiçeklerin açtığı mevsim idi
kar yağmurundan sonra
badem çiçekleri yeşerdi
çorak iklimlerin baharı
dilindeki nemle sona erdi

kaç asır gözlerim açık
tavanlara bakadurdum
kireç yağmurları doluştu şakaklarıma
uykuların tokalı ceylanı

doladı diline yalanı
alınyazının dönme dolabı
çorabımdan firar etti iki parmağım
biri sevimli, öteki haylaz

bilinse recmedilirim
şehrin cami meydanında
mavi mavi akadurur akıtılan kanım
size küçük gelebilir
kocamandır destanım