Tok iştah Şiiri - Ahmet Fatih Erdöl

bu sefer yeni bir iştah yeni bir sofra var
anne ben bir yar sevdim vermediler
anne ben vatanımla evliyim
artık olduğum kişi herkese uzak herkese yakın

anlam yok baba
sebep de yok her şey bir ilizyon
kendim yanılgısı en çok canımı yakan şey
bu sefer seni yendim sanmıştım
bu sefer ben olmuştum sana baba
ama haklısın baba hep haklıydın
yaşamaya lezzet ve anlam katan aşçı benim
bu aşçı o
hep haklıydın baba

kimim ben
ne olduğumu bilmiyorum ben
ama ne olmak istediğimi hep biliyordum
biliyorum ben kimim
hiçbir şeyi bilmediğimi biliyorum ben

kıskanç bir zalimim
aşık bir zavallıyım
öfkeli bir muhalefetim
nefreti resmeden bir ressam
deli arzusu ile
her şeye yenik bir deliyüreğim ben
hayır hayır ben hepsiyim

maskemim altında ki gizli yüzü tanıyorum
aynaya baktığım da unuttuğum bu yüzü
ruhumla konuşurken buluyorum
maskemi çıkardım yüzümün yarısını da sökerek
gözlerimdeki alevin kokusunu alıyor musun
ağzımdaki merhametli zalimliği tanıyor musun

bu sefer sen yanıldın anne
sen hep haklıydın baba