Tohum.çatladı çatlayacak...

Tohum çatladı çatlayacak, filiz yeşerdi yeşerecek,
Demokrasi tohumunu, milletin efendisi yozgatta serpti.
Zincirler kırıldı, yumruklar sıkıldı, diller çözüldü,
Zalimin zulmüne, hep bir ağızdan halkın sesi yükseldi...

Halk ile hakikat ışığı parlayınca, yalanlar söndü,
Hak hukuk adalet güneşi umutla doğdu.
İşçi emekçi emekli şehirli köylü meydana koştu,
Ülkeyi sömürenler değil, gerçek sahipleri konuştu...

Durmaz daha, tüm dağlarda yankılanır özgürlük türküsü,
Taşkın sel olur, durduralamaz direnişin öyküsü.
Fabrikalar, tarlalar, meydanlar ve zindanlar bizim,
Bu ülke, ülkeyi seven herkesin, sağcısı solcusuyla hepimizin...

İhanet edenler korksun, hainlarin yıkılacak tahtları,
Geldi geliyor halkın beklediği, Hakkın adaletli baharı.
Gül olacak adalet, köşe bucak her bir yerde açacak,
Demokrasi ile doğan güneşi bir daha hiç batmayacak!...

Elimizle yudum yudum sularız özgürlük fidanını,
Yıkarız bir beraber, zulmün karanlık zindanını!
Tüm dillerde haykırış, her yürekde bir isyan,
Bu ülkeyi gerçek sahipleri yönetmedende bitmezki kavgam...

Çelik zincirleri eritir öfkemiz bizim,
Şiir olur türkü olur yarınlara uzanır elim,
Ekmek, hak, hukuk, adalet adalet uğruna,
Durmadan yürüyerek, varacağız aydınlık bir yarına!

Yeni bir umut gülümser karanlığın ardında
Güneş doğacak, hayallerin kararmışlığı anında.
Demokrasi tohumu gözyasıyla sulansa da,
Adalet filizi büyüyecek, ve bir daha solmayacak asla...

Ve işte o an geldiğinde, şafak sökecek, tan atacak,
Adalet bayrağı yine özgürce dalgalanacak.
Demokrasi ekildi gönüllere, adalet biçilecek,
Acılar gözyaşları dinecek, ağlayanlar gülecek!..