Beyaz kanatlarıyla süzülüyor göklerde.
O bir umut yumağı.
İçinde onlarca, birbirini tanımayan dost.
Hizmette sınır yok!
Yolculuk başlıyor.
Uçuş sırasını kuleden aldı kaptan —
heyecan dorukta.
Büyük bir gürültüyle kalkıyor yerden:
hız, toz ve duman...
Kimi bırakıyor sevdiğini;
kimi görmeye gidiyor,
Kimi işinin peşinden koşuyor.
Zaman çok çabuk geçiyor semada.
Bazen de geçmez olur zaman; bir saatlik zamanda.
İşte o an,
bizi alır derin bir korku yirmi bin fit yukarıda.
Melek ruhlarıyla koşuşturur hostesler;
bir bu yana, bir o yana.
Yolcuyu memnun etmektir görevi,
her an, her şartta.
Bir anons duyarız ummadığımız anda.
Kapanır masalar, bağlanır kemer.
İniş için her şey hazır.
Mesafeler gittikçe yakınlaşır.
Tekerler değer bekleyen malum piste.
Çocukça bir sevinç kaplar tüm yolcuları.
Rüzgârlar çözer bu kör düğümü.
Korkularımız sürünerek gider;
bilmediğimiz bir başka sefere...
Umut Engin Deniz
Kayıt Tarihi : 10.9.2007 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukça bir sevinç kaplar tüm yolcuları
istesede, istemesede...
Rüzgarlar çözer bu kör düğümü...
Korkularımız sürünerek gider
bilmediğimiz bir başka sefere...
çok hoş çok kaliteli bir şiir. evet uçakta kimler ne için uçuyor ve bu uçuşun sonunda ne var önemli olan bu. duyarlı şair ruhunuzu tebrik ediyorum.
Ülkem geri kafalı ülkem. Kurtuluş savaşından bu yana savaş görmemesine rağmen, ıvır zıvır işlerle uğraşarak, avrupa çağlar atlarken, ülkem gericileşerek çağ dışı kaldı. Batıyı taklik etme yollarında, sadece kılık kıyafet, sorumsuz çıkarcı bir yaşam ve çıkarcılığı geliştirdi.
TÜM YORUMLAR (6)