Perde iner...Oyun biter....
Artık kendi yalnızlığından başka bir rolü
oynayamazsın
Ne kadar denersen dene,
'Mutluluk' diye bir mimik bulamazsın.
Hayata kendini söylemek gibi
Kullandığın slogan da sahtedir,
aslında ne söylüyorsan, tam tersidir.
Sıfırdan başlamalı desen, tekrar etmek istediğinden
Unutmalı desen, hatırlamadan edemediğindendir.
Bir yığın zıtlığı tatmaya başladın bile;
Aşkla nefret gibi, sevgiyle ihanet gibi...
Daha bunlar gibi çoğul ve yalnızlık şahidi bir sürü
'durum', seni uzun süre terketmez, etmeyecek.
Etmedikleri gibi, senin de çekip gitmene izin vermezler
O girdabından kurtulmaya çalıştığın
organik zamandan.
Kayıt Tarihi : 13.12.2008 18:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!