Tiyatro Şiiri - Zeliha Öztepe

Bu tiyatranın ilk sahnesi haksızlık dolu
Güvendiğin aktör can dediğin,
Can evinden vuruyor.
Neye benzer bu bilirmisin?
Bilemezsin; daha yaşamadın ki kızım! ..
Öyle bir sahneki bu
Döven değil, dövülen suçlu
İki yüzlü değil, düsrst suçlu
Haramı işleyen değil, işlemeyen suçlu
Alkışlar, sevgiler, övgüler ona
Buna dayanmak zor, dayanamazsın
Ayakta kal yıkılma kızım! ..
Bu sahnede rol arkadaşın, kardeşinede güvenme!
Sen aciz kül kedisi, nötrdamın kamburu
Polyana gibi mutluluk oyna
Fadime anam gibi, tevekkürde ol
Bu rolü başar, başar ki;
Dayana bilesin kızım'..
Unutma, bu oyun iki perdelik
İlk sahnede rolün acılarla dolu
Dürüst olursan, kazanan da sen olursun
İkinci perdede sen kralsın, şahsın
Her acının, direhem direhem, bedelini alacaksın
Sabırlı ol, ol ki ikinci perdede
Adın NeoN'da kalsın kızım! ..