Şevek ji bîst û yek ê kanuna pêşîn.
Şevek ku herî dirijtir ji hemmû şevan.
Di vê dirijbûn ê de kurtî ya emrek bijan.
Hawarek bi bin erd ê dikeve.
Wek hemu kevir di koka xwe de hûr hûrî dibin.
Zarokek bênav dijî di kolanên hermiza dayka min de.
Lal dibin yên ku biçar çavan li rûyên wî dinêrên.
Dayîka min bihêwl û bigorî rû difetlîne ezman.
Ezman çîk sayî...
Hîva tijî porên xwe diweşîne ser stêrkanda.
Stêrk her wek ku xwe roj diecibînin.
Ka guhdar bin ku wek qasidê demsala zibistanê di nav cîgera min de çen aşît lod bûye.
Li benda dengê yek pepûka bi gorî me ku bi filitim.
Destê min di bêrîka persekek de.
Bifedî dirêjî çend namerda dikim.
Di kefa desti min de morîyek hêşîn.
Ji ber pêsîra dayîkan hatîye qetandin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!