Karanlığa örtündü,
Yola düşen göz yaşları…
Patikalar anlamıştı
Düşen damlaların tuzunu…
Ve yitip giden gecenin korunu.
Ölesiye Kömür, ölesiye kara gecenin.
İşte, o an geldiğinde;
Herkes gibi,
Seni de terk edeceğim.
Farkında bile olmadan,
Son terk edilen
Sen olacaksın.
Sana yazmak isterdim
Yalnızca sana.
Sen bul kendini bensizlikte.
Ben nasıl olsa
Seninleyim.
Neyin, kimin sonuydu bu?
Yürüyordum;
Bir başıma, ve dimdik başımla
Hiç yorulmadan,
Yürüdüm hep gülümseyerek.
Taşlı, tozlu yollarında hayatın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!