Tiksinti Şiiri - Ayşe Uçar

kellesi kopmuş fırtınaların
dip eşiğinin yangınında çılgın magmalarla
gözleri içine düşmüş yıldızların kör sanrılı
dudaklarının ucundan dökülen
görklü panterlerin
kızıl nefesiyim

bakma mazlum durduğuma
yağmura karşı bulutları şimşeklerle çarpıştıran
ortadan ikiye bölünen zamanın gerisinde
ve zamanın ilerisinde keskin gözlerimle
leş tarlalarından geçen ırmakların
atmaca çığlıyım

istersen duyma
duyacaksın eninde sonunda
yoluk boynundan patlak gözünden akan kanından
çiğ etinden tanıyacağım seni
tanıyacaklar

kusmuklu ağızlarıyla küfürlerle
kurtlanmış bedenine tükürdükçe tükürecekler
tüküreceğim

ellerinle yüzünü kapatmanın
yerlerde sürünmenin bir faydası olmayacak
kopmuş ayaklarından ellerinden sallandıracaklar
kolların kırk düğümlü zincirlere eş olacak
sesin derin kuyulara düşecek
çürümüş ellerinde zakkumlar
inim inim inleyeceksin
ama şeytanın
duymayacak

ne yaparsan yap yaptıklarının
bedelini ödeyemeyeceksin kefaretinin bedeli
ödenemez çok ağır

nereye saklanırsan saklan
kinle küflenmiş yüzün ve lanetli gözlerin
eninde sonunda seni hep ifşa edecek

gizlensen de
defterin dürülecek leş kokan ağzın kilitlenecek
duvar diplerinde yılanlar gibi sürüneceksin
ve ebedi karanlığa gömülecek
şeytanı doğuran gözlerin

dünya malına tapan ruhun kağıt gibi yırtılacak
çalıp çırpan harami ellerin çıra gibi tutuşacak
lime lime döküleceksin kum gibi eşeleneceksin
cehennem bile kabul etmeyecek
sonsuz karanlığa sonsuzca
gömüleceksin

bavulunu hazırla günahlarını topla az vaktin kaldı
sürgünsün bu dünyadan

davullarla zurnalarla
arkandan yürüyecek iblis tayfan ve düğün alayın
elleri kırbaçlı zebaniler ve gölge yoldaşların
sönen mumlarla ölümünü kutsayacaklar

için geçecek ışığın sönecek ahraz kuyularda
ateşlerde derin tenin kabuk kabuk atacak
kurumuş kanla yıkayacaklar kemiklerini

adın yüzyılların tiksintisi olacak gözlerimde

1410202520:11