Tiatora Şiiri - Ahmet Ziya Pektaş

Bir oyundur izlediğimiz,
Hayat sahnemizde.
Ve,
Sonu hiç gelmeyecek,
En sonuncu oyun.
Kendi yaşamını anlatır belki,
Belki de, hiç yaşanmamış olanı.
Kendini bırakırsın koltuğa.
Gözlerin hem açık, hem kapalıdır.
Oyuncular hem ölü, hem de canlıdır.
Düşündürür bir ara seyrettiklerin.
Sevdanla buluşturur seni,
Bir an gözlerin.
Söylemek vakti gelmiştir artık.
Haykırırsın sevdanı bütün gücünle.
Kahkaha tufanı kopar çevrende.
Uyanırsın bir anda daldığın düşten,
Yüzünü saklarsın sahte yüzlerden.
Mutsuzluğunun mutluluğuna sende gülersin.
Rüyada olsa bile söylemişsindir.
Sahnede gördüğün son sevgiliye,
Sevdanı haykırmak en güzelidir.