sonun uçurumundayım
sağ elimde çınara bağlı bir halat
sallandım guguklu saat gibi
bir daha çeksem halat kopacak
biraz salsam elimden kayacak
çaresizliğin böylesi, bu denlisi
azabın en kıymetli anı, en haşmetlisi
güçlendirmiyor yemin olsun öldürmeyen acı
ufuktan durmaksızın ses geliyor
ufak bir sesten öteye geçmiyor
ne kahve kurtarır bizim gibileri
ne de başka bir şey
bizler göbek bağından zehir içenler
yoldaşsız yola çıkanlar
kancasız dağa tırmanan
yılda üçten fazla kez ölüme susayan
şık giysilerleyiz bazen, güzeliz
derimin altındaki karanlık aydınlanmıyor
bilenden de, bilmeyenden de cahiliz
camlar kırılmadıkça bizim olamıyor
Kayıt Tarihi : 28.5.2025 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!