Tezatlarda Şiiri - Pervin Özkan

Ellerimin arasında bir kalem ateş misali
Bir hüzün mesafesinden yazıyor
Sayfalarca yangın yeri,
Kelimeler tutuşuyor.
Yazmasam…
Bu yağmurlar hepten ağlatacak sanıyorum
Kurşunlar atılıyor kalemimin ucundan
Kurşunlar ölülere dokunuyor..
Onlarca cenaze sıkışıyor sayfalara,
Tek tek gömülüyor ardından.
Sonra bütün kurşunlar eriyor.
Usul usul izsiz eriyor...
Erirken kalbim dualar ediyor.
Ben böyle;
Gecenin karanlığında ölürken kalemimle
Gün ışığında yeniden doğuyorum yüreğimde
Kalemim...
Yaralı güvercinim,
Umutta inat ateşböceği yüreğim…
Ne güzelsiniz tezatlarda.