Rüzgarlarla kol kola,
sakin bulutlar gördüm ben
beyaz yağmur yüklü
durgun sularda batan gemileri
sessizlikte linç edilenleri gördüm.
Gün ortasında karanlığı,
karanlıkta hayinliği
kalabalıkta kimsesizleri,
tokken “açız”diye bağıranları gördüm.
Köprü altı saraylarında,
bir battaniye,bir gazete
beş yıldızlı oteller gördüm ben
gökyüzüne yakın.
Ağlamaklı çocuk yüzünde tebessümü,
kahkahalarla gömülen cenazeleri gördüm.
Yeşil çölleri,kahverengi denizleri,
simsiyah bulutları gördüm.
Bir çocuğun gözünde gördüm ölümü,
yaşama sevinci hala dudaklarında
Sevgi diye, sevgili diye,barış diye
yaşanan nefreti gördüm.
Az da olsa mutlu oldum kimi zaman
Hayattır dedim.Dünya böyle dedim.
Çokça utandım gördüklerimden
Ama DEĞİŞTİREMEDİM….
Adanmış şiirler 84
Cenkut YıldırımKayıt Tarihi : 4.4.2012 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)