Tez Gel Oğul Şiiri - Salih Çelik

Tez Gel oğul,tez gel,
Sabahını bekleme bu gecenin.
Varsın şafak sökmesin
Doğmasın sabah güneşi,
Başak tarlalarına.
Çıkmasın minareye müezzin.

Buğdaylar yandı oğul;
Varsın ağaçlar, döksün yapraklarını.
Gelincik tarlaları boynunu büksün.
Allah tan sonra,umudumuzsun oğul
Gel diyorsak gelirsin.

Gecenin karanlığı,
Korkutmasın seni oğul.
Işık oluruz, yolun kenarlarına.
Çimento oluruz, kucak dolusu.
Tuğla oluruz,kum oluruz,
Umut duvarlarına.
Sevgi bahçelerine, bir yudum su.

Sen yürü oğul…
Arkanda varız.
Sevdamız, denizler kadar engin,
Yüreğimizde, azgın dalgalar.
Şirin oluruz oğul,
Ferhat oluruz,
Bizde de yürek,
Bizde de aşk var,
Onun dağları deldiği kadar.

Ümraniye