Tevfik Tunç Şiirleri - Şair Tevfik Tunç

22 mayıs 1972- Afşin/Kahramanmaraş
Tevfik Tunç

Ah gönül dağımda esen yel;
Can'ı tarûmara geldin öyle mi?
Ondördümde yaralayan sen, güzel
Bugün sonbahara geldin öylemi?

Bir baktın, ömrümün söndü güneş'i.

Devamını Oku
Tevfik Tunç

BABAMDAN...
Sana yazdım bu mektubu, sen oku.
Dürüst ol doğru ol.Ümmet olasın.
Gönül tezgâhında mertliği doku.
Seyretki Alemi ibret alasın.

Devamını Oku
Tevfik Tunç

Yazmak istiyorum, akla geleni.
Ürken'i boş verip,kızanı geçip.
Görmezlikten gelsemmiki bileni?
Soranı boş verip,yazanı geçip.

Düşman ettim ruhum ile dünyamı,

Devamını Oku
Tevfik Tunç


DÜNYA SEVGİ ÜZERİNE KURULMUŞTUR,
DAĞI TAŞI SEVERSİN KURDU KUŞU SEVERSİN,
ÇÜNKÜ İNSAN SEVMEK İÇİN DOĞMUŞTUR,
YAZI KIŞI SEVERSİN, O SON BAKIŞI SEVERSİN.

Devamını Oku
Tevfik Tunç

Bana beni tarif et,
Belkilerden sıyrılıp,
Bana beni tarif et,
Korkulardan sıyrılıp.

"Ama"lar olmasın uzunca cümleler kur,

Devamını Oku
Tevfik Tunç

Ne yazı gördüm ne de baharı,
Senden sonra yaşadım tek mevsim,
Geceden bekledim hep seheri,
Kursağımda kaldı ilk hevesim,

Ne kara kaşa ne ela göze,

Devamını Oku
Tevfik Tunç

Kimine dakika kimine yıllar,
Kimine kış kimine bahar.
Nerede başlar nerede biter,
Kimine yaşamak ölümden beter.

Karanlıkta başlar bazısı güne hasret,

Devamını Oku