Hep anlatırdın ya;
Kış, yerini bahara terk ederken,
Tekecen toplayıp gelmişsiniz kırlardan,
Akşam da sancılanmışsın,
Kerpiç evimizin gaz lambasıyla aydınlanan
İs kokulu bir odasında.
Yıl bin dokuz yüz ondört, bütün dünya birbirine girmiş, ölümüne,
Dokuz yerinden sarıldık vatan toprağına, vermeyeceğiz böyle biline…
Doğudan Ruslar saldırdı içerden Ermeniler yıkmak için milleti,
Enver Paşa hareketlendi bir büyük ordu ile defetmek için bu illeti…
Zindanlardan çık ta dediler,sarıl hayata dört elle,
Çıktım da; gözlerim kamaştı da göremiyorum …
Dört elle sarılacak hayat mı kalmış,almışlar,
Başlamak; iyi de,neresinden,nasıl bilemiyorum …
“Merhaba yeni gün” diyeceğim,bulursam “yarın”a,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!