tevekkül ettim çiçeklerle
bir parıltılı düşte.
mavileri aradım
kayıp şehrimin
cilalı göklerinde.
bulutların kara
gönül sığında
açmamış çiçeklerin
kokmayan güllerin
muradın da.
çalınmış özgürlüklerimin
mavi durakları artık beni
kabul etmiyor.
sarmış bedenime sarmaşıklar
zehirli günahlarım da besleniyor.
bir kuş kadar özgür olmayan bir yürek
sonsuz bir evrenin mavisinde hiç uçamaz
hatta
bir nefes bile alamaz
tevekkül etse de
nafile.
mavi umuttur
bil ki gözlerin de
selam özgürlük mavisi
bahara
onunla coşan mavide
tevekkül eden
güzel duygulara.
Kayıt Tarihi : 27.11.2018 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!