Güldüren bir ögenin karmaşasına fener tutuyorum
Karanlığın soğuk esintili rüzgarında ışığın ısısının yetersiz kaldığı yoğun yakıcı soğuk bu
Ruhumun şanzımanını sürtüyorum en önemlisi de zarardan zarara sürüklendiğini varsaydırıyor
Tipik bir manyak gibi gözlerim yere doğru
Dışarı baktıkça içeri doğru bir çalar saat görüyorum
Kafamın arkasına bakıyorum sanki
Bir dönme dolap edasıyla gözlerimin arkasında belki de benliğimin gözünde bir ip
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta