Teşyi Şiiri - Reh Nûma

Gölgem ardımda ,
heybem sırtımda arşınladım
hasretin virane şehrini..

Neydi aradığım . .
Sahiden arıyor muydum . . !

Bulamadım bir türlü
vuslathanemi..

İzbelerde duldalanmış
yıkıntı bir ev arşınlıyor benliğimi..
Yanına varıp
tokmağına vurmaya cüret etsem
kapıyı açacak olan
bulmayı beklediğim miydi ?

Oysa
perdeleri yırtık pencerelerde
insan silüetleri çekilmiş
ruhsuz bedenlere . .

Yorgun artık gönül kuşum ,
göçüyor arzular diyarından . .

Ey hırçın kalbim ,
koparmasalardı seni keşke
toprağın yağmurla gamzelenen bağrından. .