Teşvikiye camii Şiiri - Yusuf Girgin

Bir lüks semtinde İstanbul'un
Bir garip cami kalmış adı meşhur
Ünlüleri yolcu ettiğinden öteki aleme
Bilmem o yüzden mi garip
Sefa ehlinin cefasını hissettiğinden
...
Ne de bakımsız, derbeder, harap ki sormayın
Hiç mi utanmaz zalim sosyete
Yolcularken o zengini son durağına
Belli ki bilmez içinin o kalkmış boyasını
Zamanında ince ince işlenmiş oymasını
Ahh eder durur dede yadigarı içli içli
Şu önündeki cemaatin Fatiha bile okumasını
bilmediğine yanar da
Unutur kendi yarasını
...
Dış duvarları aylardır onarılacaktı
Sözüm ona eskisinden iyi olacaktı
Ne gelen var, ne giden garip camiye
Ezanı bile ürkek,
Aman beyleri rahatsız etmeye
...
Ne olurdu o gün üç beş saf daha olsaydık
Bilen bilmeyen huzurda dursaydık
Gür sesli hafız okusaydı Kur'an-ı Hakim'i
Doldursaydı nuru Furkan'ın şu garip camiyi
...
Korkarım arar bir gün hakkını bu fakir
İstersen bakma da görme halini hakir
Gafil muhitin camisi de birgün gelir dile
Etmediniz der bana itibar birgün bile...

16/12/2002