Gece kapatır yüzünü gündüze,
Güneşi saklar arka yanına,
Ne kadar ışıldasa da yıldız ve ay,
Su bile uyur, uyumaz olur yüreğim..
Dağları bile ağaçlar kuşatır
Bazen buluşur bulutla başları
Kuşlar yuvasına uçar
Gemiler limanına yanaşır,
Dalgalar sahilinle kavuşur
Arılar peteklerine..
Herkes, duayla yareninle buluşur..
Bense sensiz acıyla yıkarım 
Ruhumun göz pınarlarını..
Bir ok saplıdır kalbime,
Kanar durmaz kanı..
Nefesim  yetmez daralırım..
Özleminle baş edemez ruhum
Sesin gelir derinlerden 
Ararım Leyla olur
Sığınacak sımsıcak kucağını…
Teselli ararım gecenin karanlık 
Yüzlerinden…
Yorgun düşer beynim senli
Düşüncelerimden..
Yokluğunun derin izleri
Yollara kazınır…
Çıkar yol bulamam kaderime….
Oysa ne çok gözlerim yollarını
Her gün bakar olur pencereden
Hüzünlü gözlerim…
Özledim diyerek 
Gülümseyerek güneşini
Avuçlarıma sunmanı…
Ah! Anlasan, seninle aynı yolu 
Yürüdüğümü...
Sadece sen diye haykıran
Üşüyen yüreğimin sensiz isyanını….
Ne olur! ..
Çağlayan sevginle, sevgimle kuşatıp
Bu çaresiz yüreğimi..
Isıt, üstünü ört sevdiğim…
Kayıt Tarihi : 28.6.2009 05:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (1)