Üzülme! anne üzülme!
Benim yine,
Koltuğumda üç somunla
Eve döndüğüm akşamlar olacak.
Üzülme! anne, üzülme!
Yine bir bahar sabahında
Komşunun kızı uduyla pencerede
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
