Önemsenmeye önemsenmeye önemsememeyi öğreniyor insan.
O saatten sonra da kayış kopuyor.
Dünya yansa umrunda olmuyor.
“Sabaha sağ salim mi çıkarmış
Yalnızlık canını daha ne kadar yakarmış
Gözünden akamadan kuruyan yaş’ın vebali hangi bahara kalmış “çetelesini tutmuyor.
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde



