Teşekkür Şiiri - Yusuf Yıldız 3

Yerim orası benim.
Sen geç bu tarafa
Bakamam ben duvara.
Olsamda evde reis,
Tahta ise sandalye
Davetlide olsam,gittiğim yerde
Daralır ruhum,oturmam
Kurt gibi açıksa,
Zil çalsada mide.
Süpürge değil ki
Silip süpürsün herşeyi
Bana ait tabaktan,
Başkasına dokunmam.
Kusurluda olsa gözlerim
Az uzakda izlerim
Evirmem,çevirmem ama,
Gördüğümü söylerim.
Zaman,mekan fark etmez
İster bir başka evde
İster kendi evinde.
Sohbet belirler zamanı.
Asla ısrar etmem.
Kimine göre hurafe,
Önce sağımı,sonrasında solumu
Yardım alırım duvardan
Giymek için botumu.
Kuş tüyü,cennet gibi yatak
Yoksa ortada kristalden avize.
Sana ne?
Mağaza,müze değil ki
Orası bir ev, ne işim var odada
Dışarda iken gezerim.
Kalabalık değilse bile,
Sormadan geçerim arkaya
Kaç kez denendi bilmem.
Sabır ile beklerim.
Açmam ruhunda yara.
Yoksa cebinde para
Usulen sorulur ya.
Uzatmadan,teşekkürü eklerim.